دکتر محسن علیشاهی، دانشمند ایرانی دانشگاه کرنل و همکارانش موفق به ابداع یک پانسمان پنبهای شدهاند که بدون استفاده از آنتیبیوتیک قادر است باکتریها را از بین ببرد.
به گزارش سارنا به نقل از ایسنا، در عین حال که زخمهای عفونی قطعا چیز خوبی نیستند، تکثیر باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک نیز که به دلیل استفاده بیش از حد از داروهای آنتیبیوتیکی رخ میدهد، خوب نیست. اینجاست که نوع جدیدی از بانداژ پنبهای وارد میشود که قادر است میکروبها را بدون استفاده از آنتیبیوتیک از بین ببرد.
به نقل از نیو اطلس، این باند که توسط محسن علیشاهی و همکارانش در دانشگاه کرنل(Cornell) ساخته شده است، دارای ترکیبی آلی به نام لاوسون(lawsone) معروف به اسید هنوتانیک است.
این ماده به طور طبیعی در برگهای حنا وجود دارد و به خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد میکروبی خود شناخته شده است. با این حال، به دلیل ماهیت آبگریز آن، نمیتوان آن را به راحتی با محلول مایع مخلوط کرد و در آن معلق میماند. این امر فراهمی زیستی آن را محدود میکند و از جذب آن توسط بدن جلوگیری میکند.
دانشمندان به منظور تغییر آن، لاوسون را با سیکلودکسترینها ترکیب کردند که کربوهیدراتهایی هستند که دارای یک حفره داخلی توخالی همراه با سطح بیرونی آبدوست (جاذب آب) هستند. بنابراین مولکولهای لاوسون با پنهان شدن داخل مولکولهای سیکلودکسترین توانستند به طور کامل در یک محلول مایع مخلوط شوند.
آن محلول لاوسون/سیکلودکسترین متعاقبا با سلولز هیدروکسی پروپیل غیر سمی ترکیب شد. پژوهشگران با استفاده از تکنیک الکتروگردشی، پوشش یکنواختی از آن مخلوط را روی یک پد پنبهای معمولی اعمال کردند. حالا سلولز هیدروکسی پروپیل موجود در آن پوشش به شکل الیاف سلولزی در مقیاس نانو درآمده است که نسبت سطح به حجم محلول را افزایش میدهد.
هنگامی که این بانداژ پنبهای در آزمایشگاه در کنار لاوسون خالص مورد آزمایش قرار گرفت، دارای اثر آنتیبیوتیک بسیار قویتری در برابر باکتریهای گرم منفی و گرم مثبت نشان داد و حتی روی باکتری ای. کولی و استافیلوکوک نیز تاثیرگذار بود و به طور مؤثر آنها را ریشهکن کرد.
محسن علیشاهی میگوید: این پانسمان زخم باید بستر مناسبی را برای تسهیل بهبود و پیشگیری از عفونت فراهم کند. این پانسمان با استفاده از مواد کاملاً طبیعی مانند پنبه، سیکلودکسترین و لاوسون میتواند هر دو را تسهیل کند، زیرا فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی جامعی دارد.
مقالهای در مورد این پژوهش به تازگی در مجله بینالمللی Pharmaceutics منتشر شده است.
نظر بدهید